Ariflerin Lügatçesi

Ebu Said Harraz(ö.899) (Kitâbü ’l-hakâik)  Ebû Saîd (rh) şöyle demiştir: Kalpleri minnet bahçelerine dönüştürülmüş, kerem ağaçlarının gölgesinde hoşça vakit geçiren, nimet semere­leri arasında cemâl ile nimetlendirilmiş kişinin övgüsüyle Allah’a hamd olsun. O’nun dostları (evliya), nimetinin serbest bırakılmayan tut­sakları, seçkin kulları (asfiya) cömertliğinin ay­rılmaz rehinleri, sevdikleri (ehibbâ) ise kudreti tahtında nimetlerden azat olmayan köleleridir. Kulluk edenler […]

Daha fazla oku
İstiaze Hakkında Nükteler

İstiaze Sözünün İhtiva Ettiği Nükteler(İncelikler) Birinci nükte:”eüzübillah” sözünde yaratılmıştan Yaratana ve mümkin varlıktan Vâcibu’l-vucûd’a (Allah’a) yükselme vardır. İşin başında tutulması gerekli olan yol budur. Çünkü herşeyden önce Yaratanı bilmenin yolu, kulun, kadir ve herşeyden müstağni olan Hakk’ın varlığına muhtaç olduğunu istidlal etmesiyledir. O zaman “euzu” sözü, bu mutlak ihtiyaca işaret etmektedir. Çünkü böyle bir varlığa […]

Daha fazla oku