Ebu Said Harraz(ö.899) (Kitâbü ’l-hakâik) Ebû Saîd (rh) şöyle demiştir: Kalpleri minnet bahçelerine dönüştürülmüş, kerem ağaçlarının gölgesinde hoşça vakit geçiren, nimet semereleri arasında cemâl ile nimetlendirilmiş kişinin övgüsüyle Allah’a hamd olsun. O’nun dostları (evliya), nimetinin serbest bırakılmayan tutsakları, seçkin kulları (asfiya) cömertliğinin ayrılmaz rehinleri, sevdikleri (ehibbâ) ise kudreti tahtında nimetlerden azat olmayan köleleridir. Kulluk edenler […]
İstiaze Sözünün İhtiva Ettiği Nükteler(İncelikler) Birinci nükte:”eüzübillah” sözünde yaratılmıştan Yaratana ve mümkin varlıktan Vâcibu’l-vucûd’a (Allah’a) yükselme vardır. İşin başında tutulması gerekli olan yol budur. Çünkü herşeyden önce Yaratanı bilmenin yolu, kulun, kadir ve herşeyden müstağni olan Hakk’ın varlığına muhtaç olduğunu istidlal etmesiyledir. O zaman “euzu” sözü, bu mutlak ihtiyaca işaret etmektedir. Çünkü böyle bir varlığa […]
0 Yorumlar