Kuruntu En Fazla İsrailoğullarında Kök Salmıştır…

‘Sözkonusu durum itibariyle kuruntu, en fazla israiloğullarında kök salmıştır. Zira soy şeceresi bakımından dünyadaki hanelerin en muazzamına sahip idiler: Çünkü Hz.İbrahim a.s’den,dinlerinin ve şeriatlarının  sahibi olan Hz. Musa’ya gelinceye kadar  bir çok nebi ve resul mevcud olagelmiştir.Bu haneye ikinci olarak da asabiyetle ve bu sayede Allah’ın kendilerine vermeyi vaad ettiği mülkle sahip olmuşlardı.Fakat daha sonra onlar bunların tümünden soyunup çıkmışlardır.Üzerlerine zillet ve meskenet damgası basıldı,pısırık ve uyuşuk haline geldiler.(bk.Bakara 2/6);Al-u İmran,3/112

Arzda bir yerden diğerine sürülmek, kaderleri oldu, (bk. Haşr, 59/3); bin­lerce sene kölelik ve küfürden başka bir şey görmeden yaşadılar (bk. Şuara, 26/22). Bu vesvese (ve üstünlük vehmi) onlarda daima varolagelmiştir. Meselâ Yahudilerin; “Bu Harunîdir, bu Yuşa’nın neslindendir, bu Kâlib’in zürriyetindendir. Şu Yehuda’nın ahfa dındandır”, dediklerini görürsünüz. Halbuki asabiyetleri ortadan kalkmış ve uzun asırlar var ki pısırıklık iliklerine işlemiştir. Nesepleri yönünden asabiyetten kopmuş olan şehir halkından ve diğerlerinden bir çokları da bu nevi hezeyanlara saplanıp kalmışlardır.

İbn Haldun – Mukaddime,cild:1 (çev:Süleyman Uludağ)